«Երբ կարիք է լինում հայոց լեզուն ուսուցանել իբրև օտար լեզու»

Ռուսաստանի Դաշնության Կուրգան քաղաքի երաժշտական դպրոցում գործում է հայկական մշակույթի կենտրոն, որտեղ երեխաները սովորում են հայոց լեզու և գրականություն, պար:

«Հայոց պատմություն» առարկան նույնպես ընդգրկված է ծրագրում: Սակայն դպրոցն ունի մասնագետների պակաս. հայոց պատմությունը երեխաներին ուսուցանում են
դաշնամուրի ուսուցչուհին և հայոց լեզվի և գրականության ուսուցչուհին` Սոնա Փարսադանյանը: Լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ ՍՈՆԱ ՓԱՐՍԱԴԱՆՅԱՆՆ ասաց, որ դպրոցը մեկօրյա է:

Սովորում են 8-ից մինչև անսահմանափակ տարիքի երեխաներ ու մեծահասակներ. «Խնդիրները շատ են: Գաղտնիք չէ, որ ռուսաստանաբնակ հայերի քանակը ավելանում է: Հայերը ռուսների հետ շատ արագ են ձուլվում, շատ են խառն ամուսնությունները, մանավանդ եթե մայրը ռուս է, երեխան խոսում է այն լեզվով, որ լեզվով խոսում է մայրը: Ավելի լուրջ խնդիր ունենք ծնողների հետ, քան երեխաների: Ծնողն ասում է` ինչի՞դ է պետք, ես որ գիտեմ հայերեն, ի՞նչ է տալիս ինձ: Սակայն ես ունեմ դասարան, որտեղ սովորում են հայր ու աղջիկ, մայր ու աղջիկ: Օրինակելի է: Վատի կողքին կա նաև լավը»:

«Մեկօրյա դասընթացը բավակա՞ն է, որ երեխաները կյանք մտնեն հայերենի իմացությամբ, կարողանան հայերեն կարդալ, գրել և խոսել»,- հետաքրքրվեցի: Սոնա Փարսադանյանն ասաց, որ հայախոս երեխային հայոց լեզու ուսուցանելը բարդ խնդիր չէ, դժվարություն է առաջանում, երբ կարիք է լինում հայոց լեզուն ուսուցանել իբրև օտար լեզու: ՈՒսուցչուհին կարևորում է կապը հայրենիքի հետ. «Եթե գոնե ամառային արձակուրդներն անցկացնում են Հայաստանում, հայրենասեր են մեծանում և ուզում են գալ հայկական դպրոց, սովորել հայերեն, ծանոթանալ հայ մշակույթին»:

«Հաճախ ծնողներն առաջնորդվում են հետևյալ մտածողությամբ, ասում են` ես լավ չեմ տիրապետում անգլերենին, դու անգլերեն սովորիր: Հայերենը մոռացության է մատնվում: Ծնողները պիտի հպարտ լինեն, որ հայ են և դա փոխանցեն երեխաներին»,- ասաց ՅՈՒՐՔՉՅԱՆ ԹԱՄԱՐԱՆ` ԱՄՆ-ի Տեխաս քաղաքից: Հայերն այստեղ քիչ են: Մեկօրյա ուսուցման դասընթացներ են անցկացվում քրիստոնյա արաբախոսների եկեղեցում: ՈՒսուցչուհին ասաց, որ հայ և արաբ երեխաները միասին և հայերեն, և արաբերեն են սովորում: Գործում է նաև պարի խումբ:

ԻՌՄԱՆ ՃԵՐԵՃՅԱՆԸ Լիբանանից է: Ազգային վարժարանի մանկապարտեզի տնօրենն է: Ասաց, որ Բեյրույթի հայ գաղութը հայերեն խոսելու խնդիր չունի: Մանկապարտեզները միացված են վարժարաններին ու մանկապարտեզից սկսած դասավանդում են հայերեն: Երկրորդական և երրորդական լեզու են անգլերենը և արաբերենը, կամ ֆրանսերենն ու արաբերենը։

Հայաստանի հետ համագործակցության մասին խոսելով, բանախոսներն ասացին, որ տրամադրվում է անվճար ցանկացած քանակի դասագիրք, Հայաստանում ուսուցիչները վերապատրաստվում են, ինչը շատ կարևոր է նաև շփման, փորձի փոխանակման առումով: Խնդրահարույց է արևմտահայերեն դասագրքերի բացակայությունը: Երեխաներն արևելահայերեն չեն հասկանում, ուսուցչի համար էլ հեշտ չէ ընկալելն ու դասը մատուցելը: Թիվ մեկ խնդիրը անհատի հայ լինելու գիտակցման մակարդակի բարձրացումն է:

Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ